Beste Aikidoka, Budoka, krijgskunst- en vechtsportbeoefenaar,
De corona situatie heeft impact op alles en iedereen. En dus ook op dojo’s en beoefening van krijgskunst. Tijd voor een corona-reflectie. Een soort tussenstand vermoed ik, want op het moment van schrijven laait het virus weer op. Met alle gevolgen van dien helaas. Leuk als je het leest! En natuurlijk ben ik benieuwd naar je reacties, eigen ervaringen en feedback.
Geen vuiltje aan de lucht
Begin 2020 konden we niet vermoeden wat dit voor jaar zou gaan worden. Begin maart hadden we zelfs nog een prachtige Aikido weekendstage met Chris de Jongh sensei en Harry Kat sensei. Op de valreep, zo bleek al snel. Corona was al wel in het nieuws en de zorgen rondom het virus namen van dag tot dag snel toe. Een week na die stage werden we geconfronteerd met de lockdown. Ineens werd alles anders. Ons dagelijks leven werd er op allerlei manieren door geraakt. Zorgen en onzekerheid over gezondheid, werk en inkomen. En vooral een overload van nieuws rond het virus. Stress, thuiswerken, thuis blijven, niet trainen, geen uitstapjes, minder sociaal contact, noem maar op.
Alles kwam tot stilstand
Voor mijn dagelijks werk bij Yacht hield het in dat ik van een mobiele functie met afspraken in het hele land ineens thuis achter mijn laptop zat om mijn werk te doen. Google Meet, Microsoft Teams, Zoom… . Als zelf benoemd digibeet raakte ik er, vreemd genoeg, vrij snel aan gewend. Mijn bewegelijke baan kwam letterlijk tot stilstand. Maar ik had mijn baan nog en mocht dus eigenlijk niet klagen. En mijn hele gezin was natuurlijk ook ineens fulltime thuis. Een nieuwe balans! Én dan ook nog een jaar op komst zonder Pinkpop en geen concert van Doe Maar en Eric Clapton. En in oktober zou ik weer naar Japan gaan. Met de kennis van nu : Not! Geen concerten, geen Japan. Lockdown sucks! En dan de training….van gemiddeld vijf keer per week Aikido en BJJ trainen ging ik naar nul. De dojo moest dicht. Ik kon dus geen les meer geven en niet meer trainen bij mijn leraren.
Focus op mogelijkheden
Al snel ging de knop om. Stilstand? Dat dacht ik niet. Niet trainen? Zeker niet! Maar hoe dan wel? En zonder contact? Ik roep al jaren dat een groot voordeel van regelmatige training is, dat je goed leert dealen met onverwachte rariteiten die het leven op je pad gooit. Nou, deze Corona situatie mag je met recht een stevige rariteit noemen. Als er een moment was om juist intensiever te willen trainen, dan was het nu wel! Ik kocht direct een paar puzzelmatten voor in de tuin en zo ontstond mijn “backyard dojo”. Gelukkig was het vaak mooi weer! Dus dagelijks de mat op. Even niet achter de laptop? Half uurtje tijd over? Meteen even rollen, vallen, ademhalingsoefeningen, rekken, strekken, core en conditietraining etc. En natuurlijk dagelijks de Aikido wapens erbij. Ik had in geen tijden zo intensief met de jo en bo-ken geoefend 😉 Het bleek prima tegen de stress! En tegen de corona kilo’s:) Maar vooral een prettige manier om de boel even los te laten.
Digitale dojo
Ook ontstonden al snel diverse mooie initiatieven vanuit de diverse netwerken om met elkaar in contact te blijven. Voor mijn Aikido leerlingen nam ik regelmatig korte filmpjes op met uiteenlopende oefeningen die zij thuis konden doen. Opgenomen in mijn achtertuindojo. En gewoon via de ‘Aishinkai appgroep’ gedeeld. Werkte prima! En in samenwerking met Chris de Jongh sensei, Merlijn Torensma en Wytske de Wit gaven we per toerbeurt solo Aikidolessen via Youtube livestream. Te bekijken via het kanaal van JBN Aikido Noord Nederland. Neem er eens een kijkje, want er staat nog veel leuk materiaal uit die periode! Was best ongemakkelijk, zo in mijn eentje in de dojo voor de laptop. Maar goed, een bijzondere situatie vraagt een bijzondere aanpak dus niets was te gek:) Ook mijn BJJ leraar Raoul Hiwat ‘ging digitaal’ en organiseerde leuke en leerzame, interactieve BJJ Zoom sessies voor de leden van Amsterdam BJJ. Kortom, aan digitaal contact en inspiratiebronnen geen gebrek.
Eindelijk, we mogen weer!
En toen kwam 1 juli 2020! Einde lockdown! We mochten de mat weer op en met contact trainen! Die woensdagochtend 1 juli pakte ik meteen om 7 uur de eerste ochtendtraining bij Amsterdam BJJ. Echt contact. Eindelijk! En ik ging ook goed stuk;) Samen trainen is conditioneel toch echt anders dan alleen. En donderdag 2 juli gaf ik mijn eerste Aikidotraining weer. Top om meteen weer een aantal vertrouwde gezichten op de mat te zien. Ook een aantal gezichten niet. Sommige leerlingen horen bijvoorbeeld tot een risicogroep of dragen zorg voor een ouder iemand. Dan kom je dus niet, dat snap ik goed. Ieder maakt daarin een eigen afweging. Naast lesgeven ging ik er zelf ook volle bak tegenaan in mijn eigen training. Al met al zo’n vijf keer per week de mat op. Heerlijk én wat mij betreft ook noodzakelijk, want ik werk nog steeds fulltime vanuit huis. Anders word ik net een kluizenaar:) En niemand wist hoelang het zou gaan duren, dus meteen maar maximaal alles meepakken!
Onwennig
Een rare tijd, die eerste weken na 1 juli. Elkaar geen hand of hug kunnen geven na zo’n lange tijd. Bizar eigenlijk. Dat was toch normaal. Iedereen draait ook nog onwennig om elkaar heen. Een boks dan maar? En permanent wijzen we elkaar op de regels. Schone kleding, schoon lijf, korte nagels. Gebruik handgel. Kom niet trainen bij verkoudheidsklachten! En als er dan ergens op de mat het kleinste snufje van een neus of geschraap van een keel te horen is, kijkt iedereen toch ietwat verschrikt op. De boel is fors veranderd. Wennen dit. Ach, we trainen in ieder geval weer.
We kijken weer vooruit
De maanden sinds 1 juli verstreken en de situatie binnen de dojo’s is zo goed en zo kwaad als het gaat weer redelijk genormaliseerd. Dus ook weer tijd om weer plannen te maken en vooruit te blikken. Welke van mijn leerlingen zijn er ook al weer toe aan een examen? De geplande kyugraad examens uit maart waren uitgesteld. Zonde want er was goed voor getraind! Hopelijk pakken de mensen de draad weer lekker op en kunnen we richting november of december wellicht toch genieten van mooie examens. Zou top zijn! En zelf ben ik ook hard aan het trainen voor volgende stappen. Zo hoop ik eind november met succes de BJJ “blue belt test” te doorstaan. En in mijn Aikido ontwikkeling wil en kan ik ook niet stil blijven staan. En wie weet kunnen er weer stages georganiseerd worden. Plannen en doelen genoeg!
En daar gaan we weer
En toen was daar half oktober toch een nieuwe, tweede lockdown. Niet geheel onverwacht, maar toch balen. Lockdown light… We mogen wel trainen, maar niet met fysiek contact. Alles op 1,5 meter afstand. Omdat we dit keer wel mogen blijven trainen, gaan we in Mijdrecht gewoon door volgens ons rooster. Ik heb de training veranderd naar een soort Aiki-fitness, waarbij we gezamenlijk allerlei aan Aikido gerelateerde solo oefeningen doen. Alleen maar toch samen. Goed voor de conditie en goed om het gevoel vast te houden. Het is beter dan niks! Ook de BJJ trainingen gaan in aangepaste vorm door met solo training. De complete stilstand van de lessen, zoals tijdens die eerste lockdown is er nu gelukkig (nog) niet. Hopen dat dat zo blijft! En de voorgenomen examens? Die komen vanzelf wel als we weer normaal kunnen trainen.
Stay calm en stap eens een dojo binnen
En hoe nu verder? Geen idee. Niemand kan er wat zinnigs over zeggen. Mijn suggestie? Richt je op wat wél kan! Besteed je tijd niet constant gefrustreerd. Ontspan. Zorg dat je regelmatig beweegt. Let op je gezondheid. Let op elkaar en geef elkaar wat ruimte. We hebben allemaal onze zorgen, stress en frustraties. Zeker in deze tijd niet heel raar. Maar blijf er niet mee lopen. Zoek je een plek waar je aan je zelf kan werken én aan je conditie en weerbaarheid kan werken? Stap dan eens een dojo binnen. Je bent er altijd welkom en na een stevige training zie je de wereld weer even door andere ogen. Dat beloof ik!
Ik zie je graag bij mij in de dojo of ergens anders op de mat!
Domo arigato gozaimashita.
Osu.
En vriendelijke groeten.
Dennis Vorster
www.aishinkai-aikido.nl

If some one wants expert view regarding running a blog afterward i advise him/her to visit this blog, Keep up the nice work. Bernardine Clyve Struve